La antaŭa forrifuzo de ĉi tiu metodo rilatis kun la Sankta Triunuo de Dio. Jen li priskribis unuan fojon en la historio mezuran sistemon, en kiu la brevo ne nur povas esti dividata en tri subordigitajn valorojn (perfekte), sed ankaŭ en du valorojn (malperfekte). Ĉi tiun priskribis Marketo de Padovo en sia traktaĵo "Pomerium in arte musicae mensuratae". Notacio de la 14-a jarcento (laŭ Marketo de Padovo) Įn la itala notacio ankaŭ komence de la 14-a jarcento formiĝis alia maniero de notado. Įn Ars Nova oni uzis sistemojn kun kvin linioj.
#Ars nova practica musica 6 pro
Ĉi tiu difino pro tio ne estas certa, ĉar ankaŭ povas aperi sinkopoj.
Se tri notoj de unu speco aperas inter du de la venontgranda speco, perfekta modalo, tempo aŭ prolatio estas verŝajna.En modus perfectum ĉi tiu paŭzo estus prezentita kiel unu tritempa kaj unu unutempa.
Se aperas ĉi tiu paŭzo inter du longoj, la alordigo al modus imperfectum estas klara, same se du dutempaj paŭzoj sekvas unu la alian. Se tamen ekzistas dutempa paŭzo, en perfekta modalo ĝi ĉiam devus esti akompanata de brevo.Se ekzistas paŭzo, kiu etendiĝas trans tri interspacoj, ĝi estas tritempa, kio estas certa indiko por perfekta modalo.Se tamen ne ekzistas signoj por modalo, tempo kaj prolatio, oni devas apliki aliajn signojn: Vitry uzis ĉi tiun eblecon de markado, kaj nigraj notoj signifas ternaran, ruĝaj notoj binaran subdividon. Kroma aperaĵo en la manskribaĵoj estas la ruĝa skribokoloro. Temas je tio pri kvadrato, por perfekta modalo ekipita per tri horizontalaj linioj kaj por la malperfekta per du. En Ars Nova Vitry krome enkondukis signojn, per kiuj oni povas noti ankaŭ la modalon (t.e. El la duonciklo devenas la nuna taktosigno por la 4/4- kaj alla-breve-takto. Ĉe delasado de la punkto duonbrevo havis malperfektan mezuron, kio estis la normalkazo. Se en la ciklo aŭ duonciklo krome estis markita punkto, la duonbrevo estis perfekta ( prolatio perfecta major prolatio major). Ciklo (kiel simbolo de "perfekteco") indikis perfektan, do tritempan mezuron de la brevo ( tempus perfectum), duonciklo la malperfektan, do dutempan mezuron de la brevo ( tempus imperfectum). Ĉar en Ars Nova kiel venontmalgranda notvaloro aliris minimo, oni devis ankaŭ difini la longecon de duonbrevo.ĭum kiam modus major kaj modus minor estis ekkoneblaj pro la aranĝaĵo de la paŭzosignoj, tempus kaj prolatio estis ekkoneblaj pro la mezursignoj antaŭmetitaj al la muzikaĵo. Prolatio por la mezuro de la duonbrevo resp.Tempus estis la nomo por la mezuro de la brevo resp.
Modus minor aŭ Modus tion indikis por la longo.Modus major aŭ Maximodus, kiu indikis, ĉu la maxima realigendas du- aŭ tribata.Nun por la prezentado de verko oni komence devis difini jenajn mezurojn: La datado ja validis kiel necerta, tamen la italo Marketo de Padovo jam mallonge antaŭ Vitry priskribis la eblecon de dubata divido en Pomerium. La nomo de la epoko devenas de la samnoma traktaĵo Ars Nova, ekestinta en 1320, de la franca muzikteoriisto kaj komponisto Philippe de Vitry. Nun oni ankaŭ faris komponaĵoj en paraj taktspecoj, je kiu unuoj po du batoj konsistigis la mezuran strukturon. Ars Nova paŝis apud la perfektan mezuron, do la triparta baza bato, la malperfekta mezuro. Notacio de Ars Nova (laŭ Philippe de Vitry)
0 kommentar(er)
